O daha sonra bildirir: "Vətəndaş əvvəlcə müvafiq quruma müraciət edir, əsassız imtina alır, daha sonra məhkəməyə üz tutur və məhkəmə onun xeyrinə qərar çıxarır. Lakin buna baxmayaraq, idarə rəhbəri məhkəmə qərarlarını icra etmir, sanki məhkəmə hakimiyyətini tanımır və öz şəxsi mövqeyini yeganə doğru qərar kimi təqdim edir.

Proses qəsdən uzadılır, işlər ardıcıl şəkildə yuxarı instansiyalara daşınır və hətta Ali Məhkəməyə qədər aparılır. Nəticədə vətəndaş faktiki olaraq Avropa Məhkəməsinə müraciət etməyə məcbur vəziyyətə salınır.

Bu cür yanaşma təkcə vətəndaş hüquqlarının pozulması deyil, həm də insanlarda dövlət institutlarına inamsızlıq yaradır, vətəndaşı dövlətlə qarşı-qarşıya qoyur. Belə hallar artıq fərdi problem çərçivəsindən çıxaraq ictimai və təhlükəsizlik baxımından ciddi diqqət tələb edən məsələdir".